وجه وصفی (participle) شکلی از فعل است که ویژگی‌های اسم یا صفت را دارد و برای ساخت زمان‌های مختلف، فعل مجهول و یا صفت در زبان انگلیسی به کار برده می‌شود.
انواع وجه وصفی در انگلیسی
وجه وصفی معلوم
وجه وصفی معلوم در انگلیسی با اضافه کردن ing به فعل به دست میآید و معمولاً ۲ کاربرد اصلی در انگلیسی دارد.
- استفاده در زمان‌های استمراری برای نشان دادن حالت استمرار فعل
- استفاده به عنوان صفت فاعلی
به عنوان مثال مصدر to sleep (خوابیدن) را در نظر بگیرید. برای ساخت وجه وصفی معلوم به فعل ing اضافه می‌کنیم. یعنی sleep به sleeping تبدیل می‌شود.
She is sleeping – او خوابیده است (حال استمراری)
Sleeping child – کودک خوابیده (صفت فاعلی)
در مثال اول از وجه وصفی برای ساخت زمان حال استمراری استفاده شده و در مثال دوم در بالا از وجه وصفی برای ساخت صفت استفاده شده است.
قوانین اضافه کردن ing
اگر آخر یک فعل حرف بی‌صدا (صامت) باشد، به راحتی ing را به خود فعل اضافه می‌کنیم:
work -> working
teach -> teaching
fly -> flying
اگر آخر یک فعل حرف e بدون صدا باشد، با اضافه شدن ing، این e بی‌صدا حذف می‌شود:
move -> moving
consume -> consuming
suppose -> supposing
اگر آخر یک فعل حرف ie باشد، با اضافه شدن ing، این ie معمولاً به y تبدیل می‌شود.
die -> dying
lie -> lying
tie -> tying
وجه وصفی مجهول
وجه وصفی مجهول در انگلیسی در بیشتر فعل‌ها با اضافه کردن ed به آخر فعل به دست میآید. اما بعضی فعل‌ها شکل قراردادی و از پیش تعیین شده‌ای دارند و نمی‌توان به آنها ed اضافه کرد، مانند فعل‌های زیر:
do -> done
go -> gone
eat -> eaten
think -> thought
۳ کاربرد اصلی دارد:
- استفاده در زمان‌های کامل (حال کامل و گذشته کامل)
- ساخت جملات مجهول
- کاربرد به عنوان صفت (مفعولی)
I have eaten lunch – ناهار خورده‌ام (حال کامل)
It was changed – تغییر داده شد (مجهول)
A broken leg – پای شکسته (صفت مفعولی)
در مثال اول در بالا از وجه وصفی مجهول (eaten) برای ساخت حال کامل (خورده‌ام) استفاده شده است. در مثال دوم به کمک وجه وصفی مجهول (changed) جمله مجهول ساخته شده است (تغییر داده شد). در مثال سوم هم به عنوان صفت (broken) استفاده شده است.
