قواعد نشانه گذاری در انگلیسی

قواعد نشانه گذاری در انگلیسی به ساختار‌بندی و سامان‌دهی متن کمک می‌کنند. این قواعد نه تنها مشخص میکنند که نظرات و موضوعات کجا شروع شده و کجا تمام می‌شوند، بلکه به خواننده می‌گویند که کدام موضوع مهم‌تر بوده و چه ارتباطی با موضوعات دیگر دارد.

در این مجموعه آموزش‌های مربوط به قواعد نشانه گذاری در انگلیسی، آنها را مرور خواهیم کرد تا با شیوه صحیح کاربرد آنها و همچنین اشتباهات متداول آشنا شوید.

در انگلیسی، چهارده نشانه نقطه گذاری وجود دارد که نحوه صحیح استفاده از آنها را برای شما خواهیم گفت.

فاصله گذاری صحیح در انگلیسی

همانطور که می‌دانید در زمان تایپ کلمات انگلیسی باید بین آنها با کلید فاصله (space) فاصله قرار دهید.

نکته ۱: از فاصله فقط بعد از نشانه‌های نقطه، ویرگول، نقطه ویرگول، علامت سوال، علامت تعجب و علامت نقل قول استفاده کنید، نه قبل از آنها.

نکته ۲: قبل و بعد از خط پیوند (hyphen) نباید از فاصله استفاده کرد.

نقطه (full stop یا period)

نقطه متداول‌ترین نشانه است چون بدون آن نمی‌توان حتی یک جمله نوشت. نقطه دو کاربرد اصلی دارد:

۱- در پایان جمله کامل.

۲- در کلمات مخفف.

نکته: اگر آخرین کلمه در انتهای جمله، یک کلمه مخفف باشد (یعنی خودش نقطه داشته باشد)، نیازی به اضافه کردن نقطه دوباره نیست.

ویرگول (comma)

از ویرگول برای ایجاد یک توقف کوتاه بین کلمات و جداکردن مفهوم‌های مختلف استفاده می‌شود. کاربرد کاما در موارد زیر است:

۱- برای جدا کردن دو جمله وقتی که استفاده از نقطه باعث درنگ بیجا می‌شود:

Mark went by bus, and Allison took a train.

۲- برای جداکردن کلمات و گروه‌هایی از کلمات در یک مجموعه:

Her favourite foods were chocolate, marshmallows, cake and chicken.

نکته: گذاشتن کاما بعد از آخرین کلمه در یک لیست ضروری نیست. اما این ویرگول که کاما آکسفورد نیز نامیده می‌شود بعضی جاها برای شفاف کردن معنی جمله ضروری است. مثلاً جمله بالا را می‌توان به این شکل نیز نوشت:

Her favourite foods were chocolate, marshmallows, cake, and chicken.

اگر زمینه متن شما تخصصی و فنی است توصیه می‌شود که از این ویرگول بعد از آخرین کلمه حتماً استفاده کنید.

۳- وقتی دو عبارت با حروف پیوندساز (and, or, but) به هم متصل می‌شود برای جدا کردن آنها از ویرگول استفاده می‌شود:

He walked all the way home, and he shut the door.

نکته: وقتی دو عبارت کوتاه باشند می‌توان ویرگول را حذف کرد.

۴- بعد از برخی کلمات در ابتدای جمله ویرگول استفاده می‌شود. مثلاً بعد از کلماتی مانند however, in contrast, at the end of the day

Nevertheless, we managed to get home until sunset.

۵- قبل از پی‌پرسش (tag question) ویرگول استفاده می‌شود:

You are going to the party this weekend, aren’t you?

۶- وقتی جمله با عبارت شرطی استفاده می‌شود، بعد از آن از کاما استفاده می‌شود:

If you are not sure about this, let me know now.

نکته: اما اگر جمله با عبارت مستقل شروع شود نیازی به کاما نیست:

Let me know now if you are not sure about this.

نقطه ویرگول (semicolon)

نقطه ویرگول از جمله قواعد نشانه گذاری در زبان انگلیسی که برای ایجاد درنگ بلندتر از ویرگول و کوتاه‌تر از نقطه استفاده می‌شود. یعنی چیزی بین ویرگول و نقطه است. برای کاربرد نقطه ویرگول در زبان انگلیسی به نکات زیر دقت کنید:

از آن به جای دو نقطه استفاده نکنید:

قبل از کلماتی مانند namely, however, therefore, that is, i.e., for example, e.g., for insteance و غیره که بعد از آنها یک جمله کامل معرفی می‌شود، می‌توان از ویرگول نقطه استفاده کرد:

Bring any two items; however, sleeping bags and tents are in short supply.

نکته: کلمه بعد از نقطه ویرگول نباید با حرف اول بزرگ نوشته شود.

علامت سؤال (question mark)

کاربرد علامت سؤال همانطور که از اسم آن مشخص است، در پایان جمله سؤالی است:

How old are you?

Leave me alone!

I’m so happy to see you!

دو نقطه (colon)

دو نقطه یعنی: منظور من این است. برای معرفی یک یا چند مورد می‌توان از آن استفاده کرد:

You know what to do: practice.

I want the following items: butter, sugar, and flour.

نکته: اولین کلمه بعد از دو نقطه نباید با حرف اول بزرگ نوشته شود. ولی اگر جمله بعد از دونقطه بین علامت گیومه قرار گرفته یا یک جمله کامل باشد، باید حرف اول را بزرگ نوشت.

He got what he worked for: a promotion.

The host made an announcement: “You are all staying for dinner.

نکته: بعضی مواقع نیازی به استفاده از دونقطه نیست. مثال‌های زیر را ببینید:

I want butter, sugar, and flour.

Here is what I want: butter, sugar, and flour.

نکته: وقتی بعد از دو نقطه یک فهرست یا لیست از کارها یا چیزها می‌آید، استفاده از حروف بزرگ در کلمات آغازین و نقطه‌گذاری در پایان جمله اختیاری است. به بیان دیگر، اگر اجزای لیست به صورت کلمات و عبارات باشند نیازی به شروع کلمات با حرف بزرگ یا قرار دادن نقطه در پایان هر بخش نیست. ولی اگر در هر بخش جمله کامل نوشته شود، لازم است که کلمه اول با حرف بزرگ شروع شده و در پایان جمله نیز از نقطه استفاده شود. برای اینکه بهتر متوجه شوید، مثال‌های زیر را ببینید:

I want an assistant who can do the following:

a. input data

b. write reports

c. complete tax forms

These are the pool rules:

a. Do not run.

b. If you see unsafe behavior, report it to the lifeguard.

c. Did you remember your towel?

d. Have fun!

نکته: در ابتدای نامه و پس از نام شخص نباید از دونقطه استفاده کرد:

علامت تعجب (exclamation mark)

برای ایجاد تأکید در آخر جمله اضافه می‌شود. بسته به معنای جمله ممکن است نشان‌دهنده خشم، خوشحالی، هیجان یا هر احساس دیگری باشد.

علامت نقل قول (quotation mark)

اگر قصد داشته باشیم، گفته فردی یا نام کتاب‌، عناوین فصل‌ها، نام فیلم‌ها و مواردی مانند این را در متن خود استفاده کنیم، آن را بین دو علامت نقل (” “) قول قرار می‌دهیم. اگر متنی را از یک مقاله یا کتاب به طور مستقیم کپی کرده باشیم نیز باید آن را بین دو علامت نقل قول قرار دهیم.

تفاوت کاربرد نقل قول در انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی

اگر در داخل متن نقل قول شده، نقل قول دیگری نیز وجود داشته باشد. باید دو علامت نقل قول استفاده کنیم. بریتانیایی‌ها نقل قول اول را بین ‘ ‘ قرار داده و نقل قول دوم را بین ” ” قرار می‌دهند. اما آمریکایی‌ها نقل قول اول را بین ” ” قرار داده و نقل قول دوم را بین ‘ ‘ قرار می‌دهند.

نکته دیگر اینکه انگلیسی‌ها نقطه پایان جمله را در خارج از علامت نقل قول قرار می‌دهند ولی آمریکایی‌ها این نقطه را قبل از علامت نقل قول قرار می‌دهند.

آپوستروف (Apostrophe)

آپاستروف دو کاربرد مهم دارد:

۱- در مخفف‌ها به جای حروف حذف شده استفاده می‌شود:

You don’t have to do this.

۲- برای نشان دادن مالکیت:

We need to invite both of Sally’s sisters to the party.

خط پیوند (Hyphen)

اگرچه خط پیوند شباهت زیادی به خط تیره (dash) دارد، ولی کاربرد آن متفاوت است. کاربرد اصلی آن در متصل کردن کلمه های دو بخشی است:

You don’t have to go to the supermarket if you don’t want to.

We need to invite both of Sally’s sisters to the party.

خط تیره (dash)

دو نوع خط تیره وجود دارد که یکی از دیگری کمی کوتاه‌تر است. خط تیره معمولاً برای نشان داده ارتباط بین دو چیز و همچنین محدوده‌ای از اعداد، سال‌ها و صفحات به کار برده می‌شود.

London–Paris flight takes about 1 hour and 15 minutes.

For tomorrow’s lesson, I need to read pages 45–۷۸ of the textbook.

اما از نوع بلند‌تر آن می‌توان در برخی مواقع به جای ویرگول، دونقطه، یا پرانتز استفاده کرد. همچنین برای تأکید در آخر جمله هم کاربرد دارد:

This year, Mark has traveled to quite a few countries—Poland, Germany, Lithuania, Georgia, and Greece.

Her answer was loud and clear—No!

پرانتز (parentheses)

از پرانتز برای افزودن اطلاعات بیشتر استفاده می‌شود:

My young daughters (aged 5 and 7) just love playing with our neighbors’ dogs.

کروشه (brackets)

از یک جهت شبیه به پرانتز است. اما معمولاً در نوشته‌های علمی استفاده می‎‌شود. مثلاً نویسنده می‌تواند بدون تغییردادن متن اصلی، اطلاعات دیگری را اضافه کرده یا اشتباهات را تصحیح کند.

The witness said, “I could hear him [the policeman] but I couldn’t see him”.

سه نقطه (ellipsis)

از سه نقطه به جای کلمات حذف شده استفاده می‌شود. سه نقطه می‌تواند باعث ایجاد کنجکاوی در متن شود.

نکته: ما در فارسی از سه نقطه به معنای و غیره استفاده می‌کند. اما در انگلیسی بهتر است که از کلمه .etc استفاده کنیم.

اسلش (slash)

و آخرین مورد از قواعد نشانه گذاری در انگلیسی اسلش است که از آن در موارد زیر استفاده می‌شود:

• نوشتن کسر
• نوشتن نسبت و اندازه
• پیشنهاد یک مورد جایگزین

For this recipe, you will need 1/2 glass of water and 3/4 glass of flour.

The car was going as fast as 120 km/h.

You need to press the On/Off button.

برگرفته از ۷esl.com و grammarbook.com